(اگر بنی امیه صدا و سیمای ضرغامی را داشت، اکنون برای مظلومیت یزید بر سر و سینه می زدیم!)
. حکومت یزید پس از شهادت امام حسین و یارانش در روز عاشورا و به اسارت گرفتن خانواده ایشان و یارانش، در حالی که اسرا را در میان شهرها عبورمی دادند، با تبلیغات حکومتی به بیشتر مردم قبولانده بودند که آنها افرادی بی دین هستند. از مهمترین عبرت این حادثه تاریخی این است که با زر و زور و تزویر حکومتی می توان حتی امام حسین و خانواده ایشان را به مردم بی دین معرفی کرد. حال این سوال مطرح است که چرا نتوان با دستگاه تبلیغات انحصاری و قویتر امروزه و دیگر دستگاههای قدرت یک حکومت، افراد وگروههای منتقد و متدین را بی دین و آزادی خواهان را فاسد معرفی کرد. همچنان که در بسیاری از حکومتهای استبدادی می بینیم که این کار شدنی است. این گروهی که صاحب چنین دستگاههای قدرتی هستند موقتا ممکن است بتوانند به بهانه اظهار خوشحالی چند جوان و نوجوان برای موضوعی دیگر آنرا به کل جنبش سبز تعمیم داده و بی احترامی به ارزشهای عاشورا را به بخشی از مردم بقبولانند.
برای کسانی که برای مبارزه با ظلم، ستم،تقلب ودروغ به خیابانها آمده اند و در معرض انواع خطرها و حتی کشته شدن هستند، چه جای جشن و شادی و دهن کجی به ارزشهای عاشورا می ماند حتی اگر به آن اعتقاد نداشته باشند، که آن(حادثه عاشورا) هم اتفاقا در راستای مبارزه با حاکم ستمگر زمانه بوده است. طبیعی است در چنین شرایطی،مردمی که پس از رنج و آسیب فراوان موفق به غلبه بر بخشی از نیروی مهاجم می شوند، گروهی از جوانان و نوجوانان با اظهار خوشحالی، بغضهای فروخفته خود را آزاد کنند.
در چنین شرایطی نمی توان آنان را به دهن کجی نسبت به عاشورا متهم کرد، همچنان که در مورد هلهله گروهی از مردم به دنبال خودرو احمدی نژاد در محرم امسال در سفر به اهواز، ( و سفر رهبری به شهرستان در ماه محرم چند سال پیش) نمی توان اتهام بی احترامی زد. اما با بررسی عملکرد حاکمیت ولایت فقیه در شب و روز عاشورا می توان به ماهیت آن پی برد، از جمله:
- حمله به سخنرانی در حسینیه جماران با شکستن شیشه ها و گاز اشک آور با حضور نیروهای لباس شخصی و پلیس.
- حمله به مراسم هفتم آیت الله منتظری در اصفهان ( که توسط آیت الله طاهری برگزارمی شد).
- حمله به دفاتر آیات عظام : منتظری، دستغیب و صانعی در چند شهر.
- زد و خورد شدید و خونین با مردم معترض به حکومت و کشتار چندین نفر از آنها در روز عاشورا و ماه حرام توسط نیروهای نظامی، بسیج و نیروی انتظامی( که طبق آمار حکومت 8 نفر، اما آمار غیر رسمی خیلی بیشتر از آن حکایت دارد).
و بسیاری جنایتها در روزهای دیگر. حال با استفاده از رسانه های عمومی که با پول مردم اداره می شود، و با فریبکاری، خود را طلبکار و مردم مخالف را حرمت شکن معرفی می کنند.
آنان در این اقدامات سابقه ای طولانی داشته اند مانند کارناوال عصر عاشورا در سال 76 و ماجرای مشکوک پاره کردن عکس امام، (که تصاویر نمایشی، تعمدانه به جای نمایش چهره حتاکان در ان صحنه برای شناسایی، تنها پاهای آنان را نمایش داد).
این بار نیز یاری خدا و با روشنگری ماهیت آنان بیش از پیش برای همه مردم روشن می شود.
کاوه.م
0 نظرات:
ارسال یک نظر