دستان خالی ما و منافع آنها
مدتهاست که قصد کردهام از روزمرهها ننویسم. لااقل اگر مینویسم کاری به کار احمدینژاد نداشته باشم. کاری نداشته باشم که چه میگوید و چه میکند. بنشینم و نظارهگر ویرانیها باشم. اما امروز هرچه کردم نشد که نشد. مصاحبه آقای احمدینژاد با شبکه انبیسی در نوع خودش فجیع بود. پاسخهای کمخردانه و از سر ناآشنایی مردم آمریکا و سوالهای هتاکانه و بازجویانه خانم مصاحبهگر. مصاحبهکننده هر سوال را چند بار تکرار میکرد و نوع جوابدادن و تمسخرهای احمدینژاد او را تحریک نیز میکرد. جوابهای آقای احمدینژاد جواب برای مردم آمریکا نبود. یکجور شاخ و شانه کشیدن برایشان بود.
البته در برخی جاها خیلی تلاش میکرد که آمریکا را تطهیر کند. طنزترین بخش این مصاحبه آنجا بود که در جواب سوالی درباره اینکه اگر اسراییل به ایران حمله کند آیا تنها اسراییل را مقصر میدانید، احمدی نژاد پاسخ داد که اسراییل کوچکتر از آن است که حمله کند. اگر هم کاری میکند با کمک دولت انگلیس و برخی از سرمایهداران آمریکاست. رسما آقای احمدی نژاد دولت آمریکا را مبرا میدانست، شاید که از این رهگذر در این سفر به نیویورک فرجی حاصل شود. شاید که بتواند به مذاکرهای دست یابد.
نمیدانم حاصل سفر احمدینژاد به نیویورک چیست. همه چیز به عکسالعملهای زمان ورودش و حضورش آنجا بر میگردد. شکی نیست که دولت آمریکا به دنبال مصالحش است. اکنون با دولتی روبهروست که به شدت مشروعیت و مقبولیت خود را در کشورش از دست دادهاست و مذاکره و ارتباط با امریکا میتواند برایش دستاویز و مفری باشد. آمریکا در این معامله سود خودش را میکند. اما به واقع اگر بعد از سی سال قرار است کار به مذاکره و ارتباط بکشد، آیا ایران باید در چنین شرایطی باشد؟
آیا ضعیفترین دولتها باید این مذاکره را پیش ببرند؟ دولت ضعیف را میتوان از مخالفان قویاش شناخت. آقای احمدینژاد نباید برای پای مذاکره نشستن به آرای خودش! استناد کند، باید ببیند میزان مخالفت مخالفانش با او چه میزان است. در عرصه دیپلماتیک دولت را با مخالفانش میشناسند. با صداهایی که بر علیه او شنیده میشود. این روزها توشه احمدینژاد از این لحاظ بسیار پرمایه است. لذا داشتههایش در مقابل دیگران اندک خواهد شد.
یادمان باشد مصالح و منافعمان همیشه باید شرط اول را داشته باشد. اگر قرار است مذاکره و ارتباطی با آمریکا باشد باید که تامین کننده این منافع گردد. اگر نتواند و تنها وسیلهای برای باجگیریهای دیگران خواهیم شد، بهتر است اقدامی نکنیم. هرچند احمدینژاد بسیار علاقمند است از سرگیری رابطه با آمریکا در پرونده خودش ثبت گردد، اما بدترین گزینه برای انجام این امر است. کاش مسئولین بالاتر فارغ از مسایلی که این روزها کشورمان درگیرش است به این مهم توجه نمایند.
برگرفته از: وبلاگ بر ساحل سلامت
0 نظرات:
ارسال یک نظر