ما پیچکیم و آفت علف هرزه میشویم...
در پیش پـای فتنه گــران فتنه میشویـم،هستیم و در خزان شما سبز میشویم.
صــد ضــربه گـــر بخوریــم از چماقتــان،
با ضـربه های چماق شـما زنده میشویم.
من یـک نفر نـی ام، ما جنگلیم و سبـز،
هیزم به جان شمـا نه، قـلم کـه میشویم.
در بنــد میشویم و به خـون غسـل میکنیم،
مـا روبروی تفنگ شـما سنگ میشویم.
در دشت سبز وطن علـف هـرزه اید خائنان،
ما پیچکیم و آفت علف هـرزه میشویم.
این حرف در به در ترین شاعر رهایی است،
ما در مقابل خشم شما لبخند میشویم!
احمدرضا . ص
0 نظرات:
ارسال یک نظر